Yeni ufuklar açın
Bir kişinin ideal ölümü, etrafında toplaşanlarla beraber dua ederken yatakta ölmektir. Ama henüz sağlığınız yerindeyken ölüm döşeğinizi düşünecek olursanız, yatağınızın etrafında hayat tarafından size verilmiş olan fikirlerin, hayallerin, yeteneklerin ve becerilerin de hayaletleri bekleşiyor olacak. Ve siz dostlar, bahaneniz ne olursa olsun o fikirleri hayata geçirmediniz. Hayalinizi asla takip etmediniz, yeteneğinizi hiç kullanmadınız. Sizin liderliğinizi hiç görmedik, sesinizi hiç çıkarmadınız, o kitabı hiç yazmadınız. O hayaletler de yatağınızın başında dikilmiş size kızgın gözlerle bakıyorlar. "Biz SANA gelmiştik ," diyorlar. "Bize sadece sen hayat verebilirdin. Şimdi ise, seninle beraber sonsuza dek ölmeliyiz."
Sorum şu: Bugün ölecek olsaydınız, hangi fikirler, hayaller, yetenekler ve beceriler yani hangi hediyeler sizinle ölürdü?
Belki de Jim Rohn da bu yüzden, "Sonunuz geldiğinde sizi yeni bir dağı fethederken bulsun, eski bir dağdan aşağı inerken değil!" demiş. Henry David bu yüzden, "Ne kötü olmalı hiç yaşamamış olduğunu ve potansiyelini ucundan bile olsun kullanmadığını tam ölürken fark etmek" demiş.
